မြန်မာ ရာဇဝင် ပုံပြင်ဝတ္တု

အင်း​ဝြမို့​​ေတာ်ြကီး​ကို တည်​ေသာ သတိုး​မင်း​ဖျား​ အ​ေြကာင်း​

တ​ေကာင်း​မင်း​မှ အစဉ်အဆက်မပျက် ဆင်း​သက်၍လာ​ေသာ သတိုး​မင်း​ဖျား​ မည်​ေသာမင်း​ကို ရှမ်း​တို့​သည် ​ေရှး​တ​ေကာင်း​ြပည်ြကီး​ကို အုပ်ချုပ်​ေစ​ေလသည်။ သတိုး​မင်း​ဖျား​လည်း​ တ​ေကာင်း​ြပည်ြကီး​ကို အုပ်ချုပ်၍​ေနစဉ် မိုး​​ေကာင်း​မှ သိုချည်ဘွား​ ​ေစာ်ဘွား​ြကီး​နှင့်​ ရှမ်း​တို့​သည် သတိုး​မင်း​ဖျား​ပိုင် နယ်အတွင်း​သို့​ ဝင်​ေရာက်တိုက်ခိုက်ြကရာ မခံမရပ်နိုင်သြဖင့်​ စစ်ကိုင်း​သို့​ ထွက်​ေြပး​တိမ်း​​ေရှာင်ရ​ေလ၏။

စစ်ကိုင်း​သို့​​ေရာက်သည်ရှိ​ေသာ် စစ်ကိုင်း​ကို အုပ်ချုပ်​ေသာ မင်း​​ေြပာက်သည် သတိုး​မင်း​ဖျား​အား​ သိုချည်ဘွား​ကိုမှ ခုခံ၍ မတိုက်ဝံ့​ြပီ​ေလာဟု အမျက်ြကီး​စွာထွက်ြပီး​​ေသာ် သံ​ေြခကျင်း​ခတ်၍ ​ေနှာင်အိမ်သို့​သွင်း​ထား​၏။

သိုချည်ဘွား​နှင့်​ ရှမ်း​တို့​လည်း​ အလံုး​အရင်း​ ဆင်ြမင်း​အများ​နှင့်​ စစ်ကိုင်း​သို့​ ဆင်း​လာ၍ စစ်ကိုင်း​ကို တိုက်ခိုက်ြက​ေလသည်။ စစ်ကိုင်း​မင်း​လည်း​ သိုချည်ဘွား​၏ စစ်သည်တပ်သား​များ​ ရန်ကို မခံနိုင်သြဖင့်​ ထွက်​ေြပး​ရ​ေလ၏။ စစ်ကိုင်း​ြမို့​သူြမို့​သား​ အ​ေပါင်း​တို့​သည် မိမိတို့​အား​ စွန့်​ခွာထွက်​ေြပး​ ရမည်​ေလာ့​၊ သတ္တိမရှိ​ေသာ မင်း​ြဖစ်သည်ဟု များ​စွာအမျက်ထွက်၍ သတိုး​မင်း​ဖျား​ကို ​ေနှာင်မှလွှတ်ြပီး​လျှင် မင်း​​ေြပာက်ကို ဘမ်း​၍ သတ်ြက၏။ သတိုး​မင်း​ဖျား​သည် စစ်ကိုင်း​မင်း​ကို လုပ်ြကံြပီး​​ေသာ် ပင်း​ယ၌ပင် မင်း​ြပု​ေလသည်။

ဤသို့​ ပင်း​ယြမို့​၌ မင်း​ြပု၍​ေနရာ ပင်း​ယြမို့​သည် အ​ေနအထား​မ​ေကာင်း​။ ရန်သူတို့​ အလွယ်တကူ ဖျက်ဆီး​နိုင်သည် အ​ေြကာင်း​ကို သိ​ေတာ်မူသြဖင့်​ ြမို့​သစ်တည်ရန် ​ေနရာကို​ေရွး​လျှင် အင်း​ဝတည်ရာ အရပ်ကို ​ေတွ့​​ေတာ်မူ​ေလသည်။ ဤအရပ်ကို ြမင်​ေတာ်မူလျှင် ပညာရှိအ​ေပါင်း​နှင့်​ ဤသို့​တိုင်ပင်၏။ ဤအရပ်ကား​ ြမစ်ဆံုလည်း​ြဖစ်သည်။ မင်း​ဝံ​ေတာင်ညွန့်​လည်း​ ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ​ေရြကီး​​ေသာအခါ အလယ်ကျွန်း​ြဖစ်၍ ​ေနသြဖင့်​ ရန်သူတို့​ မလှုပ်ရှား​နိုင်ဟု မိန့်​​ေတာ်မူ၏။ မင်း​နှင့်​တကွ ပညာရှိ အ​ေပါင်း​တို့​သည် စိတ်သ​ေဘာ ညီညွတ်ြက၍ ဤအရပ်၌ပင် ၇၂၆ ခု၊ တ​ေပါင်း​လဆန်း​ ​ေြခာက်ရက်​ေန့​၌ ရတနာပူရ ​ေရွှဝြမို့​ကို တည်​ေလ၏။
တရံ​ေရာအခါ စစ်ကိုင်း​တွင် သူခိုး​ ငတက်ြပား​သည် အလွန်​ေသာင်း​ကျန်း​၍ ​ေန​ေလ၏။ တ​ေန့​ညအချိန်၌ မင်း​ြကီး​ကိုယ်တိုင် ငတက်ြပား​ကို ဘမ်း​မိသြဖင့်​ နံနက် အချိန်တွင် သတိုး​မင်း​ဖျား​ ​ေရှ့​​ေတာ်သို့​ သွင်း​ခဲ့​​ေစ၏။ မင်း​ြကီး​လည်း​ နင့်​ကိုငါမိြပီ။ ရဲတင်း​၊ ပုဆိန်၊ ထား​၊ လှံများ​တွင် အဘယ် လက်နက်ကို အလိုရှိသနည်း​ဟု ​ေမး​၏။ ငမိုက်သား​ ငတက်ြပား​လည်း​ ငါ့​ကိုမိြပီး​ ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ ကွပ်မျက်လိုသည့်​ လက်နက်နှင့်​ ကွပ်မျက်​ေတာ်မူပါ။ ငါအလိုရှိသည်ကား​ မိဖုရား​ြကီး​ ​ေစာဥမ္မာပင် ြဖစ်သည်ဟုဆို၏။

ဤသို့​ ငတက်ြပား​၏ ​ေစာ်ကား​ရိုင်း​ြပစွာ ဆို​ေသာစကား​ကို ြကား​​ေတာ်မူ​ေသာ်လည်း​ အမျက်​ေတာ်မရှိ။ ငါသို့​​ေသာ မင်း​ကိုပင် ဤသို့​ ဆိုဝံ့​သည်။ ဤသို့​​ေသာသူသည် ​ေနာင်၌ အသံုး​ကျ​ေချမည်ဟု သ​ေဘာရ၍ အသက်ကို ချမ်း​သာ​ေပး​ြပီး​လျှင် အမှု​ေတာ်ထမ်း​​ေစ​ေလသည်။ များ​မြကာမီ ​ေတာင်တွင်း​ြကီး​တွင် ​ေတာင်တွင်း​ြကီး​စား​သည် ပုန်ကန်​ေလသည်။ ထိုအခါ ဆင်လံုး​ြမင်း​ရင်း​ နှင့်​တကွ ​ေတာင်တွင်း​ြကီး​သို့​ ချီတက်သည်။

​ေတာင်တွင်း​ြကီး​သို့​ ​ေရာက်​ေသာ် ​ေတာင်တွင်း​ြကီး​စား​လည်း​ ြမို့​ြပ၊ ကျံုး​၊ ​ေြမာင်း​တို့​ကို အခိုင်အခံ့​ြပု၍ ခုခံတိုက်ခိုက်ြက၏။ ညဉ့်​အခါတိုင် ​ေရာက်​ေသာ် ြမို့​တွင်း​သို့​ ဝင်​ေရာက်နိုင်ရန် မည်သူ တဦး​တ​ေယာက်မှ မတတ်နိုင်​ေချ။ ​ေတာင်တွင်း​ြကီး​ြမို့​ကို စစ်သည်များ​ ဝန်း​ရံ​ေစြပီး​​ေသာ် ငတက်ြပား​ကို ြမို့​တွင်း​သို့​ ဝင်ရဲမည်​ေလာဟု မိန့်​​ေတာ်မူ၏။ ငတက်ြပား​လည်း​ ဘုန်း​​ေတာ်​ေြကာင့်​ မည်သို့​​ေသာ ရန်ကိုမျှမ​ေြကာက်ပါ ဘုရား​ဟု ရဲဝံစွာ ​ေလျှာက်၍ ခဲခက်လှ​ေသာ ြမို့​ရိုး​သို့​ တိတ်တဆိတ် တက်ြပီး​လျှင် ြမို့​​ေစာင့်​ြဖစ်​ေသာ ​ေလး​သည်ြကီး​ကို ရုတ်တရက်ြခင်း​သတ်၍ ြမို့​တံခါး​ကို ဖွင့်​​ေစ၏။ ​ေတာင်တာင်း​စား​နှင့်​ သူပုန်များ​လည်း​ လက်နက်ချ၍ မိမိ၏ကိုယ်ကို မိမိတို့​ အပ်နှင်း​ြကရ​ေလသည်။

ထို​ေနာက် စကုစား​သည် ​ေသာင်း​ကျန်ပုန်ကန် ြပန်​ေသာ​ေြကာင့်​ ထိုအရပ်သို့​ ချီ​ေတာ်မူရ ြပန်​ေလသည်။ ထိုအရပ်၌ ​ေကျာက်​ေပါက်​ေတာ် မူ​ေသာ​ေြကာင့်​ ြပန်​ေတာ်မူခဲ့​ရာ လမ်း​ခရီး​တွင် အနိစ္စ​ေရာက်​ေလသည်။