မြန်မာ ရာဇဝင် ပုံပြင်ဝတ္တု

အကျင့်ယုတ်​ေကာက်ကျစ်သြဖင့် အသတ်ခံရ​ေသာ မင်း​တပါး​အ​ေြကာင်း​

ကုလား​ကျမင်း​၌ကား​ သား​​ေတာ်နှစ်ပါး​ရှိ၏။ သား​​ေတာ်အြကီး​၏ အမည်ကား​ မင်း​ယည်နရသိခင်္၊ အငယ်ကား​ နရပတိစည်သူ မည်၏။

ကုလား​ကျမင်း​ နတ်ရွာစံ​ေလသည်​ေနာက် သား​​ေတာ်အြကီး​သည် ၅၃၃ ခုနှစ်၌ မင်း​အြဖစ်သို့​ေရာက်၏။ အခါတပါး​၌ ​ေတာရွာအရပ်မှ အလွန် အဆင်း​အဂင်္ါ လက္ခဏာနှင့် ြပည့်စံု​ေသာ မိန်း​မငယ်တ​ေယာက်ကို မင်း​ြကီး​ထံ ဆက်လာသည်။ ဆက်လာ​ေသာ သူများ​ကလည်း​ ၎င်း​သမီး​ကညာသည် ဝါး​​ေတာ်မှရ​ေသာ သတို့သမီး​ငယ်ဟူ၍ ​ေလျှာံြကသည်။

အဆင်း​အဂင်္ါ လက္ခဏာနှင့် ြပည့်စံု​ေသာ်ြငား​လည်း​ နား​ကျယ်​ေသာ​ေြကာင့် ဘုရင်စံုမက် နှစ်သက်​ေတာ် မမူသြဖင့် ညီ​ေတာ်အား​ ​ေပး​သတတ်။ မယ်​ေတာ်လည်း​ ​ေချွး​မ​ေတာ်၏ နား​ကို တန်ရံုြဖတ်လှီး​ ကုသ​ေလရာ အလွန်အဆင်း​အဂင်္ါနှင့် ြပည့်စံု၍ ြမင်သူ​ေယာကျ်ား​ တကာတို့၏ စိတ်ကို နူး​ညွတ် ​ေပျာင်း​အိ​ေစဘိ၏။ ထိုသတို့သမီး​ကို ​ေဝဠုဝတီ ဟူ​ေသာအမည်ကို ​ေပး​၏။

တ​ေန့သ၌ မယ်​ေတာ်လည်း​ ဤသတို့သမီး​ကို ​ေခါ်၍ နန်း​​ေတာ်သို့ဝင်၏။ မင်း​ြကီး​လည်း​ ခယ်မ​ေတာ်ကို ြမင်လျှင် မရပ်မတည်နိုင်​ေသာ စိတ်ြဖစ်၏။ ခယ်မ​ေတာ်ကို နန်း​တင်လို​ေသာ စိတ်ရှိသြဖင့် ညီ​ေတာ်ကို ​ေခါ်ြပီး​​ေသာ် ရန်သူ​ေတာ်များ​သည် စစ်ချီ၍လာသည်မှာ င​ေဆာင်ချမ်း​ အရပ်သို့ ​ေရာက်​ေချြပီ။ ငါ၏ညီ​ေတာ်ထွက်၍ ဤရန်သူများ​ကို တွန်း​လှန်ြဖိုဖျက်ရမည် ဆို၍ လွှတ်လိုက်၏။

ညီ​ေတာ်လည်း​ စစ်ချီမထွက်ခင် ြမင်း​ခံငြပည့်ကို ​ေခါ်​ေတာ်မူ၍ ငါ၏အိမ်​ေတာ်၌ အ​ေြကာင်း​တစံုတရာ ရှိခဲ့လျှင် ြမန်စွာငါ၏ အထံသို့ ​ေလျှာက်ရမည်ဟု မှာ​ေတာ်မူခဲ့၏။ ဤသို့ မှာ​ေတာ်မူြပီး​​ေသာ် ဗိုလ်ပါစစ်သည်တို့နှင့် င​ေဆာင်ချမ်း​ အရပ်သို့ ချီ​ေတာ်မူသည်။ င​ေဆာင်ချမ်း​ အရပ်အနီး​သို့ ​ေရာက်လျှင် ရန်သူ​ေတာ်များ​ မရှိ​ေြကာင်း​ကို သိသြဖင့် ​ေနာင်​ေတာ်သည် ဥပါယ်တမည်ြပု၍ လွှတ်​ေြကာင်း​ကို ရိပ်မိ​ေလသည်။

ညီ​ေတာ်အရပ်​ေဝး​သို့ ​ေရာက်​ေြကာင်း​ကို ြကား​လျှင်ြကား​ြခင်း​ မင်း​ယည်နရသိခင်္သည် ခယ်မ​ေတာ်ကို နန်း​​ေတာ်သို့​ေခါ်၍ နန်း​တင်​ေလ၏။ ြမင်း​​ေတာ်ခံ ငြပည့်လည်း​ ဤအ​ေြကာင်း​ကို ညီ​ေတာ်အား​ ​ေလျှာက်အံ့​ေသာငှာ၊ န့နက် ​ေခါင်း​​ေလာင်း​ထိုး​က ြမင်း​ကိုစီး​၍ ြဖည်း​ြဖည်း​ညှင်း​ညှင်း​ လာ​ေလသည်။ ငါး​ပတ်​ေချာင်း​ကို ​ေရာက်​ေသာအခါ မိုး​ချုပ်​ေသာ​ေြကာင်း​၎င်း​၊ ြမင်း​​ေတာ်လည်း​ ပင်ပန်း​လှသြဖင့်၎င်း​၊ ထိုအရပ်တွင် ြမင်း​ကို ြမက်စား​​ေစ၍ အိပ်​ေလသည်။

ထိုအရပ်မှ ြမင်း​ဟီသံကို အလွန်နီး​သြဖင့် ညီ​ေတာ် နရပတိစည်သူမင်း​ ြကား​ရ​ေလသည်။ နံနက် မိုဃ်း​​ေသာက်လျှင် အိပ်ရာမှထ၍ သွား​ြပန်ရာ နရပတိစည်သူမင်း​ထံ ​ေရာက်၍ အ​ေြကာင်း​မျိုး​စံုကို ​ေစ့ငု​ေသချာစွာ ​ေလျှာက်​ေလရာ ြမတ်နိုး​ြကင်နာ​ေတာ် မူလှ​ေသာ မိမိ၏ဇနီး​ကို ​ေနာင်​ေတာ်သည် နန်း​သို့တင်​ေလသည်ဟု အမျက်ြကီး​စွာ ထွက်​ေလ၏။ ြမင်း​ခံငြပည့်အား​ နင်ယမန်​ေန့ညဉ့်က ငါ့အထံသို့ အဘဲ့​ေြကာင့် အ​ေရာက်မလာသနည်း​။ ငါတို့မင်း​ မည်သည်ကား​ တနာရီတခဏမျှပင်လျှင် ြကံသည်ရှိ​ေသာ် အြကံတို့်သည များ​စွာြပီး​ရာသည်ဆို၍ ငြပည့်ကို မင်း​မာန်အ​ေလျာက် ထိုအရပ်တွင် အဆံုး​စီရင်​ေလသည်။

ထို​ေနာက် ကျွန်ယံု ​ေအာင်စွာငယ်ကို ​ေခါ်၍ ငါ၏ကျွန် ​ေအာင်စွာငယ်။ ​ေမာင်မင်း​ြကိုက်နှစ်သက်ရာ သူရဲရှစ်ကျိပ်ကို ​ေရွး​ယူ​ေခါ်​ေဆာင်၍ ​ေရွှနန်း​​ေတာ်သို့သွား​​ေချ။ ငါ့​ေနာင်​ေတာ် ​ေမ့​ေလျာ့စဉ် ​ေစာင့်ြပီး​​ေသာ် လုပ်ြကံ​ေလ။ ငါ့​ေနာင်​ေတာ် အနိစ္စ​ေရာက်လျှင် ငါ့မရီး​​ေတာ် သံုး​ပါး​တွင် နင်နှစ်သက်ရာ တပါး​ပါး​နှင့် သူ​ေကာင်း​ြပုမည် ဆိုခါ လွှတ်လိုက်၏။ ​ေအာင်စွာငယ်လည်း​ ​ေရွှနန်း​​ေတာ်သို့ ​ေရာက်လျှင် သူရဲြကီး​ရှစ်ကျိပ်နှင့် နန်း​တွင်း​သို့ ဝင်​ေလ၏။ ​ေနာင်​ေတာ်မင်း​ ယည်နရသိခင်္လည်း​ ​ေရအိမ်​ေတာ်သို့ ဝင်​ေနရာမှအထွက်တွင် ​ေအာင်စွာငယ်နှင့် သူရဲများ​ကို ​ေတွ့​ေလ၏။ မင်း​ြကီး​သည် ထား​များ​နှင့် ဝန်း​ရံလျက်​ေန​ေသာ ညီ​ေတာ်၏ကျွန် ​ေအာင်စွာငယ်နှင့်တကွ သူရဲများ​ကိုြမင်လျှင် အနိစ္စ​ေရာက်ရ​ေတာ့မည့် အ​ေြကာင်း​ကို သိသြဖင့် ငါ့ညီ အထံမှာ ကျီး​​ေစာင့်ြကက်နှင်မျှ ြဖစ်ပါရ​ေစ။ ငါ၏အသက်ကို ချမ်း​သာ​ေပး​ပါဟု ​ေတာင်း​ပန်၏။
​ေအာင်စွာငယ်လည်း​ ကျွန်​ေတာ်မျိုး​၏ အရှင်က ဤသို့ အသက်ကို ချမ်း​သာ​ေပး​ရန် မမှာ မထား​ပါ ဘုရား​ ဆို၍ လုပ်ြကံသြဖင့် ​ေရအိမ်တွင်ပင်လျှင် အနိစ္စ ​ေရာက်​ေတာ်မူ​ေလသတည်း​။